Η πόλη του Αστακού

Ο σύγχρονος Αστακός, κρυμμένος στο μυχό ενός γραφικότατου κόλπου στα παράλια της Δυτικής Στέρεας, περιτριγυρισμένος από παραλίες και τα νησάκια των Εχινάδων, όπου έγινε η περίφημη ναυμαχία, γνωστή ως ναυμαχία του Lapante (1571 μ.Χ.) εμφανίζει σαν πόλη ένα μοναδικό νεοκλασικό μεγαλείο και μια εντελώς ιδιαίτερη ζωντάνια.

Σε όλες τις ιστορικές περιόδους, Κλασική - Ελληνιστική - Βυζαντινή, ο Αστακός είναι παρών. Ιδιαίτερα στην κλασική και Ελληνιστική περίοδο παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ίσως ακμή του και είναι χαρακτηριστικό της ευημερίας του ότι είχε δικό του νόμισμα.

Τα λείψανα της αρχαίας πόλης, με χαρακτηριστικό μνημείο το ναό του Καραού Διός, καθώς και στοιχεία μεταγενέστερων ιστορικών περιόδων, βρίσκονται στην θέση Κάστρα Γράβας, ΒΔ του σημερινού Αστακού, κοντά στο ιστορικό μοναστήρι του Αϊ-Λιά, όπου στρατοπέδευσε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης.

Την οικονομική του ευημερία από τα μέσα του περασμένου αιώνα - στον οποίο ανάγεται η ίδρυση του σύγχρονου Αστακού, με σχέδιο πόλης του 1862 από Βαυαρούς αρχιτέκτονες - αντλούσε από τη θάλασσά του και από το εμπόριο του βελανιδιού. Πράγματι, στην εσωτερική επαρχία της πόλης εκτείνεται ένα από τα μεγαλύτερα δάση βελανιδιάς των Βαλκανίων. Κατάλοιπα της οικονομικής αυτής ευμάρειας είναι τα παλιά αρχοντικά, που χαρακτηρίζουν καθοριστικά τη φυσιογνωμία της πόλης και απετέλεσαν το έναυσμα, μαζί με το λιμάνι, να ανακηρυχθεί η πόλη του Αστακού ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ και τα κτίρια αυτά, με πολλά άλλα να είναι πλέον διατηρητέα.

Οι δραστηριότητες των κατοίκων στο γεωργικό, κτηνοτροφικό και αλιευτικό τομέα, η ύπαρξη εμπορίου και των Δημόσιων Υπηρεσιών, που εξυπηρετούν ολόκληρη την περιοχή και η κίνηση του λιμανιού δίνουν στην πόλη ιδιαίτερη ζωντάνια. Ο Αστακός, που φιλοδοξεί να κατακτήσει τη θέση που του ανήκει, υπόσχεται στους επισκέπτες του μια όμορφη διαμονή.